Συνέντευξη με την Αγγέλικα Σαπουνά Υποψήφια Δήμαρχο Γαλατσίου



ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΚΔΟΤΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΨΗ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ» ΠΛΟΥΤΑΡΧΟ ΠΑΣΤΡΑ


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ: Το 2019 η δημοτική σας παράταξή: «Γαλάτσι από κοινού», εισήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Πώς ήταν η εμπειρία σας όλη αυτή την τετραετία;

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ: Μπήκα στα δημοτικά πράγματα στο Γαλάτσι με μεγάλο ενθουσιασμό. Ήμουν τότε Αντιπεριφερειάρχης Έργων με τη διοίκηση της Ρένας Δούρου, είχα εποπτεύσει τα έργα που χρηματοδότησε η Περιφέρεια για το Γαλάτσι. Κυρίως, χαιρόμουν που θα δούλευα στα κοινά για το χώρο όπου ζω και αγαπώ, σε επαφή με ανθρώπους που βλέπεις και μιλάς μαζί τους, κάθε μέρα, στον δρόμο. H πραγματική έννοια της αυτοδιοίκησης. 

Όταν, όμως, άρχισε η νέα θητεία του δημοτικού συμβουλίου, όπου συμμετείχαμε με τον Νίκο Χωριανόπουλο ως σύμβουλοι του «Γαλάτσι Από Κοινού», πάθαμε διαδοχικά σοκ. 

Με δυο λόγια, διαπιστώσαμε ότι στο δήμο Γαλατσίου ισχύει η «ενός ανδρός αρχή». Δεν ξέρω αν πάντα ήταν έτσι, αλλά επί δημαρχίας Γιώργου Μαρκόπουλου είναι ακριβώς έτσι. Ο δήμαρχος ειν’ αυτός που αποφασίζει για τα πάντα, ο μόνος επί της ουσίας που επιχειρηματολογεί στο δημοτικό συμβούλιο εκ μέρους της παράταξής του, αυτός που «τα χώνει» στην αντιπολίτευση, κάθε φορά που του ασκείται κριτική, ιδιαίτερα όταν η κριτική δεν αφορά γενικά ιδεολογικά θέματα, τύπου καπιταλισμού / σοσιαλισμού / Ε.Ε. κ.α συναφή, αλλά θέματα που αφορούν τι και πώς πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε. Προσωπικά, έχω υποστεί κατ’ επανάληψη δημόσια «κριτική» του τύπου «είστε απαράδεκτη, ντροπή σας» κ.α. συναφή ως επιχειρηματολογία στις τοποθετήσεις μου. Και δεν είμαι η μόνη. 

Αντίστοιχα, προσχηματική είναι και η λειτουργία του προεδρείου του δημοτικού συμβουλίου, γεγονός που οδήγησε τον Νίκο Χωριανόπουλο, πριν δυο χρόνια, να παραιτηθεί από την εκπροσώπηση της παράταξής μας στο Προεδρείο γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.

Πίσω απ’ αυτό το αυταρχικό μοντέλο, υπάρχει ένα παραδοσιακότατο πελατειακό δίκτυο συνεργασίας επιμέρους τοπικών ή και υπερτοπικών συμφερόντων με την κυβερνητική εξουσία. Ο Γιώργος Μαρκόπουλος, σημαίνων αυτοδιοικητικός της ΝΔ, που το 2014 κατέβηκε ως ανεξάρτητος, έχοντας ενσωματώσει και μεγάλο μέρος του αυτοδιοικητικού δυναμικού ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛΛ στην πολιτική λογική των «σαμαροβενιζέλων», κι αφού προεκλογικά, το 2019 «έκλεισε το μάτι» για λίγο στους συριζαίους, μετά τις εκλογές επανήλθε αμέσως στο φυσικό του χώρο: Στο σύστημα εξουσίας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και ιδιαίτερα στην αγαστή συνεργασία με Άδωνη Γεωργιάδη, Νίκη Κεραμέως, Κωστή Χατζηδάκη. Αυτό ακριβώς το σχήμα ήταν ο θεμέλιος λίθος της πελατειακής δημοτικής εξουσίας στο Γαλάτσι την περίοδο 2019-2023. Η δε ανάδειξη του δημάρχου σε πρόεδρο της ΠΕΔΑ –με την ομάδα της ΝΔ βεβαίως– βοήθησε τα μέγιστα.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ: Κατά τη γνώμη σας ποια είναι τα καίρια προβλήματα της πόλης μας;

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ: Η πόλη είχε ήδη κάποια άλυτα δομικά προβλήματα λόγω της υπερδόμησης και της θέσης της πέριξ μητροπολιτικών οδικών αξόνων. Την τετραετία 2019 – 2023, με ευθύνη της κυβέρνησης ΝΔ και της δημοτικής αρχής Μαρκόπουλου, η κατάσταση επιδεινώθηκε σε βαθμό δυσλειτουργίας.  

Δεν υπάρχει επαρκής δημόσια συγκοινωνία, ούτε τοπική ούτε υπερτοπική. Αν κάποιος/α δεν οδηγεί ή δεν έχει αυτοκίνητο και κατοικεί στα «ορεινά», δυσκολεύεται υπερβολικά, απλώς για να ψωνίσει ή να πάει στη δουλειά του. Η κατάσταση επιδεινώνεται αφόρητα από την έλλειψη δημόσιων χώρων στάθμευσης σε συνδυασμό με την αναγκαστική κυκλοφοριακή συμφόρηση σε ώρες αιχμής. 

Δεν υπάρχουν αρκετοί ελεύθεροι χώροι μέσα στον αστικό ιστό. Αρκετοί έχουν ήδη «απενεργοποιηθεί» λόγω των έργων του μετρό και όλοι είναι υπερβολικά τσιμεντωμένοι με πολύ μέταλλο και πλαστικό και ελάχιστο πράσινο.  

Κατάρρευση των υποδομών της Δημόσιας Υγείας. Σε μια πόλη 60.000 κατοίκων, η μοναδική δομή πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, το γνωστό ΙΚΑ στην Πρωτοπαπαδάκη, υπολειτουργεί με ελάχιστους γιατρούς πλέον (μόλις 12, σήμερα, δηλαδή 1 για 5000 κατοίκους) και η προγραμματιζόμενη μεταφορά του στο Παλαί δεν θα λύσει το πρόβλημα.  

Η συγκεντροποίηση και μεταφορά όλων των δημόσιων υπηρεσιών στο Παλαί (πρόσφατη η μεταφορά του ΚΕΠ της Τράλλεων), μάλλον δυσκολεύει παρά διευκολύνει την πρόσβαση των πολιτών. 

Επιδερμική συντήρηση των σχολικών κτιρίων και έλλειψη αιθουσών ενώ άλυτα παραμένουν τα σοβαρά προβλήματα των σχολείων στο συγκρότημα της Γκράβα. 

Σκανδαλώδης και απαράδεκτη διαχείριση των απορριμμάτων: Ανακύκλωση ελάχιστη –γύρω στο 5% σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δημοτικό συμβούλιο– διαλογή στην πηγή μηδενική, μπάζα και κλαδέματα πεταμένα σε παλιά λατομεία, μηχανόλαδα χύνονται στο έδαφος, μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, πρόστιμα που πληρώνει διαρκώς ο δήμος για όλ’ αυτά. Ωστόσο, διαφημίζονται έργα-απάτες όπως τα «σπιτάκια ανταποδοτικής ανακύκλωσης»,  των οποίων η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση προς το ελληνικό κράτος διεκόπη, με αιχμές για «αδιαφάνεια» από την Ευρωπαία Επίτροπο (η «καμπάνα» χτύπησε για τον Α. Γεωργιάδη, αρμόδιο υπουργό).

Ραγδαία αυξανόμενη φτώχεια. Μικρά μαγαζιά κλείνουν και ήδη 2.500 συμπολίτες μας είναι καταγεγραμμένοι ως «ευάλωτοι», τις ανάγκες των οποίων η τραγικά υποστελεχωμένη Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων, συμβασιούχων κατά βάση, δυσκολεύεται ν’ αντιμετωπίσει όπως απαιτείται. 

Τι θα γίνει όταν στις 30 Σεπτεμβρίου, μια εβδομάδα πριν τις δημοτικές εκλογές, σταματήσει, όπως είναι ήδη προδιαγεγραμμένο, η συγχρηματοδότηση του Κέντρου Κοινότητας από την Περιφέρεια Αττικής, μαζί με τις συμβάσεις των εργαζομένων; Κι ενώ είναι επίσης άγνωστο τι θα γίνει με τις διανομές τροφίμων του ΤΕΒΑ στους ευάλωτους συμπολίτες. Εκ μέρους της δημοτικής αρχής Μαρκόπουλου, σιγή ιχθύος.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ: Ποια είναι η άποψή σας για το έργο της σημερινής διοίκησης του Δήμου;

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ: Έχοντας ήδη αναφερθεί σε αρκετά προβλήματα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί, θα επικεντρωθώ σε τρία «εμβληματικά» έργα, ιστορικά αιτήματα των Γαλατσιωτών, που ο δήμαρχος υποσχέθηκε κι όλοι αρχικά χαρήκαμε. Στο δρόμο της υλοποίησης, πολλά δηλητηριώδη αγκάθια βγήκαν στην επιφάνεια:

Η παραχώρηση του Παλαί στο δήμο, για τις πολιτιστικές και αθλητικές ανάγκες των κατοίκων, υλοποιήθηκε μέσω μιας «αποικιοκρατικής» σύμβασης ενοικίασης, εν συνεχεία δε το μεγαλύτερο μέρος του ενοικιάστηκε σε ιδιώτες, με αποκορύφωμα τη συνεργασία με τον γνωστό Κοκλώνη. Αποτέλεσμα: Τα αθλητικά σωματεία της πόλης αναγκάζονται είτε να αθλούνται στο Άλσος είτε να ψάχνουν μέρες και ώρες άθλησης στο γνωστό, ασαφούς αδειοδότησης και αγνώστων προδιαγραφών ασφαλείας, «μπαλόνι», από το οποίο πρόσφατα εκδιώχθηκαν, προπηλακιζόμενοι από μπράβους, παιδιά ΑμΕΑ που συμμετείχαν σε πρόγραμμα του δήμου καθώς και ο δημοτικός υπάλληλος – γυμναστής τους. Επισήμως, ποτέ δεν μάθαμε ποιοι ήταν οι αυτουργοί, ούτε πώς βρέθηκαν εκεί. ««Ομάδα πολιτών», χαρακτηρίστηκαν από τον δήμαρχο, και δεν ξανακούστηκε έκτοτε τίποτε για την υπόθεση αυτή.

Η ανακαίνιση της Ζαϊρα, το οικόπεδο της οποίας αγοράστηκε με χρήματα του δήμου, χρηματοδοτήθηκε με 11 εκατ. ευρώ από το Υπ. Ανάπτυξης (Άδωνις Γεωργιάδης), τα οποία κατέληξαν εντός 6μήνου, στον ένα και μοναδικό υποψήφιο μειοδότη του διαγωνισμού που διεξήγε η Αναπτυξιακή ΑΕ του δήμου, με την μίνιμουμ, υποχρεωτική από το νόμο, έκπτωση 3%! Συγκριτικά: Η ανέγερση τετραώροφου βρεφονηπιακού σταθμού, με υπόγειο, της οδού Μεσσηνίας, υπολογίστηκε ότι θα κοστίσει 2.800.000 ευρώ, και αναμένεται, υποχρεωτικά, έκπτωση από τον μειοδότη κατασκευαστή.  

Γιατί ένα θερινό σινεμά, που δεν θα είναι το νοσταλγικό «μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά» των 200 θεατών του παρελθόντος, αλλά ένα τσιμεντένιο μεγαθήριο, με λίγα διακοσμητικά δεντράκια εδώ κι εκεί, για 90 θέσεις θεατών κι άλλες τόσες περίπου θέσεις υπόγειου πάρκινγκ, ν’ απορροφήσει 10.600.000 ευρώ των φορολογουμένων, ειδικά στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για τη συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών μας;

Όσο για την περίφημη κεντρική πλατεία, η αγορά των δύο ακινήτων που γκρεμίζονται αυτή τη στιγμή στη συμβολή Γαλατσίου και Βεϊκου, έγινε με δάνειο 4,5 εκατ. από την Optima Bank, με υποθήκευση, για 10 χρόνια, των μοναδικών παγίων εσόδων του δήμου από τα τέλη ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων που όλοι πληρώνουμε. Για κάτι που, όταν τελειώσουν τα έργα του μετρό, ύστερα από δέκα τουλάχιστον χρόνια, θα πρέπει να βρεθούν κι άλλα κεφάλαια για τις υπόλοιπες αναγκαίες απαλλοτριώσεις, καθώς και για την ανάπλαση του χώρου…

Διασπάθιση δημοσίου χρήματος, με καθαρά πελατειακή λογική, προς όφελος μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, με ελάχιστη ή και μηδαμινή ανταποδοτικότητα προς τις ανάγκες των κατοίκων, είναι το συμπέρασμα, τόσο συμβατό με το κυβερνητικό προφίλ στο οποίο στηρίζεται φανερά πλέον η δημοτική αρχή Μαρκόπουλου. Και μάλιστα, με εκμετάλλευση του νοσταλγικού συναισθήματος των ανθρώπων για αγώνες και ιστορικά αιτήματα του όχι και τόσο παλιού παρελθόντος. Πόσο θλιβερό…

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ: Στο πρόσφατο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο Γαλάτσι, αναφερθήκατε στον κίνδυνο αλλοίωσης του δασικού χαρακτήρα του Άλσους Βεΐκου. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε γι’ αυτό το ζήτημα, γιατί πολλοί από τους συμπολίτες μας αγνοούν την ύπαρξή αυτού του προβλήματος λόγω ελλιπούς ενημέρωσης. 

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ: Το Άλσος Βεϊκου είναι το σχετικά λιγότερο ευάλωτο σε αποχαρακτηρισμό, επειδή είναι ήδη χαρακτηρισμένο ως Άλσος κι επειδή, επίσης, είναι το μοναδικό «οικόπεδο» της περιοχής των γαλατσιώτικων Τουρκοβουνίων τελεσίδικα καταγεγραμμένο ως ιδιοκτησία του δημοσίου. 

Βέβαια, παράνομες παρεμβάσεις τύπου «κόκκινο εκκλησάκι» (με την προσωπική, δημόσια διακηρυγμένη, ευθύνη του Γ. Μαρκόπουλου) με ό,τι αυτό θα μπορούσε να επισύρει (τσιμεντώματα για να διευκολύνονται οι επισκέπτες, υποδομές για γλέντια γάμων, βαφτισιών, πανηγυριών  πχ) ή προτάσεις για «δημοτικό λαχανόκηπο» εντός του Άλσους (που μπορεί να μετατρέψει την περιοχή από δασική σε αγροτική), γενικότερα τα πολλά κτίσματα εντός του Άλσους, εμπεριέχουν τον κίνδυνο υπονόμευσης του δασικού του χαρακτήρα. 

Ο μεγάλος κίνδυνος που διατρέχει άμεσα, τώρα, το Γαλάτσι, αφορά τον πέριξ του Άλσους Βεϊκου χώρο. Ήδη υπάρχουν δεκάδες ενστάσεις αποχαρακτηρισμού εκτάσεων που εμφανίζονται ως δασικές στους δασικούς χάρτες, κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη γίνει δεκτές και οι εκτάσεις έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως χορτολιβαδικές! Ταυτόχρονα, έχουν αρχίσει να βγαίνουν αποφάσεις του Αρείου Πάγου που νομιμοποιούν τελεσίδικα την ιδιωτική ιδιοκτησία κάποιων εκ των περιοχών αυτών, που οι περισσότεροι συμπολίτες μας θεωρούν γενικά ως δημόσια γη. Πλην, όμως: 

Αφενός η εγκληματική αμέλεια του ελληνικού κράτους διαχρονικά, να υπερασπιστεί τα δάση, να καταγράψει τη δημόσια γη σε επίσημα αρχεία, να δημιουργήσει το Μητροπολιτικό Πάρκο Τουρκοβουνίων, ως πραγματικότητα αντί για Ευχή σε μορφή Προεδρικού Διατάγματος, όπως είναι σήμερα, 

αφετέρου η απαράδεκτη αδιαφορία της νυν και των προηγούμενων δημοτικών αρχών να παρασταθούν στις σχετικές δίκες υπερασπιζόμενες το δημόσιο συμφέρον του συνόλου των πολιτών και όχι τις πελατειακές τους σχέσεις, 

ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, την οποία η πρόσφατη νομοθεσία Μητσοτάκη – Χατζηδάκη που διευκολύνει εξόφθαλμα τους αποχαρακτηρισμούς και τις ιδιωτικοποιήσεις καθιστά τρομακτική. 

Ο κίνδυνος είναι προ των πυλών: Ιδιωτικές εκτάσεις μη δασικές, σε πανέμορφες φυσικές περιοχές «με θέα», τι άλλο εγκυμονούν εκτός από την ψευδεπίγραφη αξιοποίηση, δηλαδή την οικοπεδοποίηση, το τσιμέντωμα, το χτίσιμο και λοιπές «αναπτυξιακές» δράσεις που στερούν απ’ τα παιδιά μας κι από μας την ανάσα και το πράσινο κι απ’ την πάλαι ποτέ ειδυλλιακή μας πόλη, ότι έχει απομείνει απ’ το πανέμορφο βουνό της. 

Το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα, τον Ιούνιο, να προσφύγει ο δήμος στο Συμβούλιο της Επικρατείας για την υπόθεση των αποχαρακτηρισμών. Ελπίζω, ολόψυχα, να μην είναι πολύ αργά. 

Και δυο κουβέντες για τους οικιστές του λόφου Κόκκου: Οι άνθρωποι αυτοί εύλογα υπερασπίζονται τα σπίτια τους, στο βαθμό που το ελληνικό κράτος και όλες οι δημοτικές αρχές μέχρι σήμερα, τους παρείχαν φως, νερό, τηλέφωνο και την υποχρέωση να πληρώνουν φόρους και δημοτικά τέλη, όντας «αυθαίρετοι» και υπό κατεδάφιση! Προφανώς, πρέπει να βρεθεί μια λύση αξιοπρεπούς διαβίωσης γι’ αυτούς, που να μην καταλήξει όμως σε νέα συγκροτήματα πολυκατοικιών δια της αντιπαροχής ή της εξαγοράς από μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ: Ποια είναι η γνώμη σας για την επέκταση του Μετρό στο Γαλάτσι; Ποια είναι τα οφέλη, αλλά και οι προκλήσεις που φέρνει αυτό το μεγάλο έργο για την πόλη; 

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ: Τα οφέλη είναι αδιαμφισβήτητα, αρκεί να προλάβουμε να τα χαρούμε οι μεγαλύτεροι και να μην έχουν εγκαταλείψει την πόλη οι νεότεροι! Πέραν του αστεϊσμού, το μετρό αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί σε δέκα με δώδεκα χρόνια (εκτίμηση της Αττικό Μετρό, αν όλα πάνε καλά φυσικά, χρηματοδοτήσεις, καθυστερήσεις από αρχαία, μετακινήσεις αγωγών κ.λπ). Μέχρι τότε: 

Καμία πρόβλεψη δεν υπάρχει για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού χάους που ήδη βιώνουμε και φυσιολογικά θα χειροτερεύει. Η συγκοινωνιακή μελέτη που απαιτείτο για τον εξορθολογισμό της κυκλοφορίας και τον απεγκλωβισμό της Βεϊκου – Αγ. Γλυκερίας από το φόρτο, με τη διοχέτευση της ροής σε άλλες διαδρομές, δεν έγινε ποτέ ούτε από την Αττικό Μετρό ούτε από το Υπουργείο, ούτε από τη δημοτική αρχή Μαρκόπουλου. Έχουμε επιμείνει στο δημοτικό συμβούλιο, έχουμε καταθέσει προτάσεις, έχουμε αρθρογραφήσει – εις ώτα μη ακουόντων. Στο μεταξύ, τα μαγαζιά έχουν ήδη μεγάλες ζημίες και οι πολίτες, πεζοί ή εποχούμενοι, εκτονώνονται βρίζοντας – ως πότε;

Κανένα αντισταθμιστικό μέτρο δεν προβλέπεται, εκ μέρους της εταιρείας, για την όχληση που προκαλεί. Θα δώσει πχ κάτι για την ανάπλαση του Κέντρου Πόλης στο γνωστό σταυροδρόμι Γαλατσίου και Βεϊκου και την περίφημη κεντρική πλατεία; 

Εντείνεται η ανησυχία των κατοίκων για τις συνεχείς κοπές δένδρων που συρρικνώνουν ακόμη περισσότερο το ήδη λιγοστό αστικό πράσινο. Βέβαια, η Αττικό Μετρό έχει συμβατική υποχρέωση να τα αναπληρώσει, αλλά πότε, πώς και πού, και γιατί όχι από τώρα σε κάποιες γωνιές της πόλης; 

Η περίεργη οικονομική και πολεοδομική αναδιάρθρωση (διεθνής όρος: gentrification) που επιχειρείται πέριξ των σταθμών, με εξωφρενική άνοδο της εμπορικής αξίας των ακινήτων, μη ανταποκρινόμενη στην υπαρκτή ζήτηση αγοραστών και ενοικιαστών, με κλείσιμο παραδοσιακών μικρών επιχειρήσεων και μαγαζιών προς όφελος μεγάλων αλυσίδων, με καφέ και σουβλατζίδικα για τους πολλούς και πανάκριβα μαγαζιά εστίασης και διασκέδασης - για ποιους; – δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων ούτε και ένα βιώσιμο μοντέλο υγιούς ανάπτυξης της πόλης. Παραδείγματα από άλλους δήμους, όπως πχ η Δάφνη, όπου δεκάδες μικρές επιχειρήσεις έδωσαν τη θέση τους σ’ ένα τεράστιο Mall, ή συνοικίες της Αθήνας που ερήμωσαν από κατοίκους για χάρη του rbnb και μιας κάποιας νυχτερινής ζωής, δεν εμπνέουν αισιοδοξία.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ΠΑΣΤΡΑΣ: Τέλος, θα θέλαμε να απευθυνθείτε στους συμπολίτες μας και να μοιραστείτε μαζί τους το όραμά σας και τις προτάσεις σας ως Υποψήφια Δήμαρχος της πόλης μας. 

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΣΑΠΟΥΝΑ: 6 άμεσα μέτρα επείγοντος χαρακτήρα

Η συγκοινωνιακή μελέτη για την αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας έπρεπε να έχει γίνει χθες. Ο δήμος έχει την απόλυτη δικαιοδοσία να την παραγγείλει σε εξειδικευμένους επιστήμονες, έχει ελάχιστο κόστος σε σχέση με άλλα λιγότερο σημαντικά έργα που εκτελούνται αυτή τη στιγμή, και είναι επιτακτική ανάγκη για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον. 

Πολλαπλασιασμός των δρομολογίων της τοπικής δημοτικής συγκοινωνίας, όλες τις μέρες του χρόνου.  

Συντονισμένη πίεση προς τους αρμοδίους για την πύκνωση της δημόσιας συγκοινωνίας, τόσο προς το κέντρο όσο και τους άλλους γειτονικούς δήμους.

Διασφάλιση της ασφαλούς κυκλοφορίας των πεζών με απελευθέρωση επαρκούς μέρους των πεζοδρομίων από τα τραπεζοκαθίσματα, ειδικά των «οδηγών τυφλών» και της ράμπας αναπήρων.  Εφαρμογή της απαγόρευσης της στάσης των φορτηγών τροφοδοσίας, σε ώρες αιχμής, πάνω και δίπλα στα πεζοδρόμια και τις διαβάσεις, όπως έχει ήδη ψηφίσει το δημοτικό συμβούλιο. 

Άμεση συντήρηση των φθαρμένων τσιμεντόδρομων στις ανηφορικές περιοχές, καθώς και των στενών κατεστραμμένων πεζοδρομίων στις ίδιες, κατά κανόνα, γειτονιές, 

Άμεση δρομολόγηση λύσης για την διακοπή της χρηματοδότησης του Κέντρου Κοινότητας και την υποστελέχωση της Κοινωνικής Υπηρεσίας, ώστε να μην διακοπούν τα προγράμματά τους. 

6 προγραμματικοί άξονες

Το Γαλάτσι χρειάζεται ριζική αλλαγή προσανατολισμού. Έχοντας ως προτεραιότητα την ικανοποίηση των αναγκών όλων των κατοίκων, και όχι του οποιουδήποτε πελατειακού δικτύου συμφερόντων, προκρίνουμε τους ακόλουθους άξονες δράσης:

1. Κοινωνική πολιτική: πρώτη προτεραιότητα στην εποχή της ακρίβειας, της λιτότητας, της ραγδαίας αύξησης των ανισοτήτων κάθε μορφής:

Επείγουσα σύσταση δημοτικού ιατρείου και δημοτικού φαρμακείου, με διαρκή διεκδίκηση της ενίσχυσης της Δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Στελέχωση της Κοινωνικής Υπηρεσίας με διεκδίκηση μόνιμων θέσεων εξειδικευμένων λειτουργών, επέκταση των προγραμμάτων της, διάσωση και αναβάθμιση του Κέντρου Κοινότητας και των λειτουργιών του

Ολοκληρωμένο πρόγραμμα συντήρησης των σχολείων της πόλης μας, πρόβλεψη για νέα κτίρια και μεταφορά μονάδων από τη Γκράβα

Πλήρης και λειτουργική δημοτική συγκοινωνία όλες τις μέρες του χρόνου

Διασφάλιση χώρων και προγραμμάτων για δωρεάν άθληση για όλους και πολιτιστικές δραστηριότητες ανοιχτές σε όλους. Η συμβολή των αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων της πόλης μπορεί να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες, με την ουσιαστική ενίσχυση του δήμου.

2. Προστασία και αναβάθμιση των ελεύθερων χώρων στον αστικό και περιαστικό ιστό, στη λογική: Περισσότερο πράσινο – λιγότερο τσιμέντο! 

Δενδροφυτεύσεις, δραστικός περιορισμός της κοπής δένδρων και αναπλήρωσή τους σε άλλα σημεία, αναπλάσεις πλατειών και παιδικών χαρών με φυσικά υλικά (ξύλο, πέτρα, χαλίκι, χώμα) και περισσότερο πράσινο και φυσικά, όλες οι αναγκαίες ενέργειες για τη διαφύλαξη του δασικού χαρακτήρα των γαλατσιώτικων Τουρκοβουνίων. Προστασία της άγριας χλωρίδας και πανίδας της περιοχής μας, σοβαρή μέριμνα για την προστασία και την ευζωία των κατοικιδίων μας.

3. Δημόσια έργα που εξυπηρετούν τις ανάγκες της πόλης και όχι τα πελατειακά συμφέροντα. 

Σοβαρές μελέτες από αξιόπιστους επαγγελματίες, με σαφή χρονοδιαγράμματα και εύλογη σχέση (δημόσιου) κόστους – (κοινωνικού) οφέλους. Είμαστε τελείως αντίθετοι στη λογική των έργων βιτρίνας, στις συνεργασίες με πρόσωπα / επιχειρήσεις αμφισβητούμενης φερεγγυότητας, στην διασπάθιση και διακινδύνευση του δημόσιου χρήματος, είτε κρατικού είτε δημοτικού, λόγω έκθεσης σε επενδύσεις υπέρογκου κόστους και αμφίβολης έκβασης.

4. Εξυγίανση και εκσυγχρονισμός της διαχείρισης των απορριμμάτων 

Μέριμνα για διαλογή στην πηγή με εξεύρεση κατάλληλων χώρων. Εκτεταμένη δημόσια καμπάνια για τον διαχωρισμό των οικιακών αποβλήτων, πιλοτική εφαρμογή των χωριστών κάδων / ρευμάτων σε δημόσιες υπηρεσίες, σούπερ μάρκετ, σχολεία και συγκροτήματα κατοικιών. Διερεύνηση δυνατότητας δημοτικών προγραμμάτων επανάχρησης για κοινωφελείς σκοπούς. Απομάκρυνση μπάζων και εγκατελειμμένων αυτοκινήτων, λαμαρινών κ.λπ. από λόφο Κόκκου και άλλες περιοχές και συμβάσεις με εξειδικευμένες εταιρείες αποκομιδής και ανακύκλωσής τους. Εκσυγχρονισμός του αμαξοστασίου των απορριμματοφόρων με στόχο την ελάχιστη δυνατή ρύπανση. Προσλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπικού. Πρόστιμα στους παραβάτες.

5. Εκδημοκρατισμός των λειτουργιών του δημοτικού συμβουλίου, διαφάνεια και δημοσιότητα σε όλες τις διαδικασίες και σε όλες τις αποφάσεις που λαμβάνονται από δημοτικούς φορείς, της Μονομετοχικής και της Αναπτυξιακής ΑΕ συμπεριλαμβανομένων. 

Η πληροφόρηση και η ενημέρωση όλων των αιρετών για όλα τα θέματα, με την τεκμηρίωσή τους, καθώς και η καλλιέργεια της κουλτούρας του διαλόγου, με ανοχή στην κριτική και τη διαφορετική άποψη και με αδιαμεσολάβητη έκφραση γνώμης απ’ όλους τους δημοτικούς συμβούλους και όχι μόνον από τους επικεφαλής, είναι ουσιώδεις προϋποθέσεις. 

Εξίσου ουσιώδης, και δυστυχώς, υποβαθμισμένη στην πράξη, αν μη τι άλλο σε σχέση με την αναλογία των εκλεγμένων, είναι και η ισότιμη ενεργή συμμετοχή και των δυο φύλων στα κοινά. Γι’ αυτό το σημείο, πρέπει να πω πως είμαι ιδιαίτερη περήφανη σήμερα, αφού όπως θα δείτε πολύ σύντομα, η αναλογία των φύλων στο ψηφοδέλτιο μας θα είναι τουλάχιστον 50 – 50, όπως αξίζει και αντιστοιχεί, επιτέλους, στις άξιες, ενεργές, «πανταχού παρούσες και τα πάντα πληρούσες» συμπολίτισσές μας!

6. Πρόγραμμα ενίσχυσης των μικρών τοπικών επιχειρήσεων 

Από τον κλάδο της εστίασης, της παραγωγής και της πώλησης τοπικών προϊόντων, που πλήττονται σχεδόν θανάσιμα από τις μεγάλες αλυσσίδες κάθε είδους, έως τις καινοτόμες επιχειρησιακές προσπάθειες των νέων, χρειάζεται οργανωμένο σχέδιο ενίσχυσής τους, από κέντρα ενημέρωσης και πληροφόρησης έως φοροαπαλλαγές, και φυσικά δημόσια καμπάνια για την ενίσχυση των μαγαζιών της γειτονιάς, για να ξαναβρούν οι γαλατσιώτικες γωνιές το χρώμα τους!


Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια