Γνωρίζουμε ότι ο δημόσιος χαρακτήρας της γης στη χώρα μας δεν είναι κατοχυρωμένος. Το περιαστικό δάσος Γαλατσίου είναι προέκταση των Τουρκοβουνίων, που έχουν χαρακτηριστεί από το 2014 Μητροπολιτικό Πάρκο και έπρεπε να έχουν αποκτήσει από τότε δική τους διοίκηση. Παραμένει όμως το δάσος αυτό σε μια διαρκή εκκρεμότητα.
Αλλο τι ανακοινώνει το κράτος και άλλο τι αποφασίζουν τα δικαστήρια, που βασίζονται μέχρι και σε τίτλους της Τουρκοκρατίας. Υπάρχουν 71 άνθρωποι οι οποίοι έχουν ιδιοκτησίες μέσα σε αυτή τη δασική δημόσια έκταση. Μάλιστα, γύρω στους 10 έχουν σπίτια και μένουν εκεί. Από έναν κληρονόμο πουλήθηκε μια έκταση για «οικισμό δασκάλων», που κατόρθωσε να πάρει τίτλους ιδιοκτησίας.
Εχουν γίνει αναδασώσεις επίσημες, οι οποίες δεν θα μπορούσαν βέβαια να γίνουν αν δεν χαρακτηριζόταν δημόσια και δασική η έκταση αυτή, και ο δήμος, έστω και με πίεση από τους πολίτες, κόβει τα χόρτα και το προστατεύει από πυρκαγιά. Η συνέχιση της αναδάσωσης είναι αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας των πολιτών και της κινητοποίησης του συλλόγου «Δράση για την Κοινωνία, τον Πολιτισμό και την Ποιότητα Ζωής» (Δράση).
Υιοθέτησαν μια καμένη έκταση που φυτεύτηκε με δέντρα αλλά και άλλα φυτά, χάραξαν δρόμους για εύκολη πρόσβαση και διαμορφώθηκαν χώροι όπου εκδηλώνεται η λαϊκή αυτενέργεια η οποία επιβραβεύεται με τις επισκέψεις πολιτών απ’ όλη την Αθήνα και πολλών σχολείων.
Η προστασία αυτής της δασικής έκτασης είναι ένας από τους στόχους του συλλόγου. Για τις επιδιώξεις και τα αποτελέσματα της δραστηριότητάς τους μας μίλησαν ο πρώην πρόεδρος και στέλεχος της Δράσης, Ικαρος Πετρόπουλος, και ο σημερινός πρόεδρος, Πέτρος Ζάκη
● Πέτρος Λινάρδος Ρυλμόν: Τον τελευταίο καιρό σημειώνεται κινητοποίηση φορέων και κατοίκων στο Γαλάτσι για τη δασική-αναδασωτέα περιοχή των Τουρκοβουνίων. Μεταξύ αυτών και η Δράση. Ποια η αιτία των κινητοποιήσεω
Ικαρος Πετρόπουλος: Αφορμή της μαζικής συγκέντρωσης φορέων και σωματείων της πόλης (μεταξύ αυτών και της Δράσης) στην πλατεία Ελευθερίας στο Γαλάτσι και της πορείας προς το δημαρχείο της πόλης αποτέλεσε η απόφαση 1591/21 του Αρείου Πάγου με την οποία αναγνωρίστηκε ιδιοκτήτης έκτασης 702 τ.μ. στον λόφο Κόκκου, μέσα στη δημόσια και δασική-αναδασωτέα περιοχή των Τουρκοβουνίων. Η απόφαση αυτή και κυρίως το σκεπτικό της αποτελούν ακόμη ένα αρνητικό στοιχείο μέσα στην έντονη κινητικότητα που σημειώνεται τον τελευταίο καιρό για την «αξιοποίηση» των Τουρκοβουνίων ερήμην των πολιτών και της κοινωνίας. Και το Γαλάτσι νιώθει στην καθημερινότητα των κατοίκων του τι σημαίνει αξιοποίηση όταν γίνεται στη βάση της κερδοσκοπία
● ΠΛΡ : Τι αποτελούν τα Τουρκοβούνια για το Γαλάτσι και την Αθήν
Ι.Π. Τα Τουρκοβούνια, το Μητροπολιτικό Πάρκο Τουρκοβουνίων, η γνωστή έκταση χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων μαζί με το Αττικό Αλσος και το Πεδίον του Αρεως αποτελούν μοναδικό πνεύμονα πρασίνου και υπερτοπικό πόλο δασικής αναψυχής, όχι μόνον για τους Γαλατσιώτες αλλά και για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Μέρος των Τουρκοβουνίων αποτελεί το περιαστικό δάσος Γαλατσίου, όπου και το Αλσος Βεΐκου, ταυτισμένο με την ποιότητα ζωής των κατοίκων της αδιέξοδης πόλης μας. Αλλωστε, γνωστό είναι ότι στο Αλσος Βεΐκου προσφεύγουν λιγότεροι Γαλατσιώτες απ’ ό,τι κάτοικοι των άλλων δήμω
● ΠΛΡ: Κινδυνεύουν πράγματι τα Τουρκοβούνια και το περιαστικό δάσος Γαλατσίο
Ι.Π.: Η περιοχή, λόγω της τεράστιας αξίας της, ανέκαθεν έμπαινε στους στόχους «επενδυτών», όμως τον τελευταίο καιρό διαπιστώνεται έντονη κινητικότητα για την «αξιοποίησή» της. Και το πολύπαθο Γαλάτσι, χωρίς πλατείες, ελεύθερους χώρους, υποδομές αθλητισμού-πολιτισμού, γνωρίζει τι σημαίνει «αξιοποίηση». Το Γαλάτσι «αξιοποίησε» όλους τους ελεύθερους χώρους, χτίστηκαν τα πάντα. Και κατάντησε περικυκλωμένο σε τέσσερις δρόμους με πεζοδρόμια φρίκης, τριπλοπαρκαρίσματα στο κέντρο και προβληματική την περιφέρεια της πόλης. Η κερδοσκοπία δεν συμβιβάζεται με ελεύθερους χώρους και με το οξυγόν
● ΠΛΡ: Τι προτάσσουμε απέναντι στον κίνδυν
Ι.Π.: Αυτό που δεν αμφισβητείται και αποτελεί την ασπίδα προστασίας του δάσους είναι ο δασικός-αναδασωτέος χαρακτήρας του. Ο χαρακτηρισμός αυτός αντλεί δύναμη από το Σύνταγμα, που απαγορεύει οποιαδήποτε πράξη επ’ αυτού. Προσωπικά δεν γνωρίζω καμία απόφαση ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου (Αρειος Πάγος ή ΣτΕ) που να προσβάλλει την καταστατική ισχύ του δασικού-αναδασωτέου χαρακτήρα.
● ΠΛΡ: Πώς τοποθετούνται ο δήμαρχος και οι δημοτικές κινήσεις;
Ι.Π.: Το Γαλάτσι δεν έχει ευτυχήσει να δει στην πράξη δήμαρχο και δημοτικές κινήσεις σε ενιαία γραμμή δράσης και αντιμετώπισης του ζωτικού θέματος. Ούτε η πόλη μας μπόρεσε, εκτός ορισμένων χαρακτηριστικών περιπτώσεων, να δει τις δυνάμεις της, τουλάχιστον τις ζωντανές, σε κοινή γραμμή διεκδίκησης αυτών που δικαιούνται ο δήμος και η τοπική κοινωνία. Με θλίψη αναλογιζόμαστε τις χαμένες ευκαιρίες των Ολυμπιακών Αγώνων, του Παλαί, του μετρό και τα ελάχιστα ανταποδοτικά που θα έλυναν το πρόβλημα της ταυτότητας της πόλης, της κεντρικής πλατείας, του κόμβου, των αθλητικών και πολιτιστικών υποδομών. Αυτές οι ευκαιρίες χάθηκαν με κατάληξη το «φτωχό» Γαλάτσι να επιχειρεί να «λύσει» σήμερα τα -πέραν των οικονομικών δυνατοτήτων του- χρονίζοντα δομικά προβλήματά του με δάνεια, με «δικά μας λεφτά» δηλαδή, των Γαλατσιωτών! Και μάλιστα έχουν ανακοινωθεί έργα δαπανηρά, ουσιώδη αλλά και βιτρίνας, έργα βάθους χρόνων πολλών, χωρίς να έχει ανακοινωθεί κάποια μελέτη, τόσο αναγκαία. Ο εμπειρισμός και το χωρίς οδηγό πλεύσης άνοιγμα στο μέλλον φαντάζουν πορεία στο κενό.
● ΠΛΡ: Ποια είναι τα σχέδια της Δράσης για το δάσος;
Πέτρος Ζάκης: Η Δράση από τον τίτλο της είναι πολιτιστικός και περιβαλλοντικός φορέας. Εχει δώσει κατά καιρούς μάχες για το περιαστικό δάσος και οπλίζει τους πολίτες σε ό,τι αφορά την υπεράσπισή του. Πιστεύοντας ότι με τις παρεμβάσεις αυτές φροντίζει το μέλλον των παιδιών μας. Με την περιοχή που έχει συμβάλει να διαμορφωθεί σε περιβαλλοντικό πάρκο, περνάει το μήνυμα ότι το δάσος πρέπει να προστατευτεί και κάνει δύο φορές τον χρόνο εκδηλώσεις μέσα στο δάσος για να φέρει κοντά τον κόσμο.
● ΠΛΡ: Για αυτή τη δραστηριότητα τι είναι αυτό που προέχει; Η αλλαγή συμπεριφοράς του δήμου ή η δραστηριοποίηση της κοινωνίας; Ή και τα δύο;
Π.Ζ.: Οι πολίτες του Γαλατσίου έχουν μια πικρή πείρα από το παρελθόν όσον αφορά τις δημοτικές παρεμβάσεις για τη διεκδίκηση ελεύθερων χώρων και του περιαστικού δάσους. Σε παλαιότερες εποχές έδρασαν το ιδιωτικό συμφέρον, οι εργολάβοι, η πόλη έμεινε χωρίς ελεύθερους χώρους, χωρίς μια πλατεία, και με πυκνοκατοικημένες γειτονιές χωρίς ανάσα, χωρίς διέξοδο αναπνοής. Σε ό,τι αφορά τον λόφο Κόκκου, εκδηλώθηκε κάποιο ενδιαφέρον με την ίδρυση του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπλασης Τουρκοβουνίων (ΣΠΑΤ), ενός ενιαίου φορέα των Δήμων Γαλατσίου, Νέας Ιωνίας, Φιλοθέης και Παλαιού Ψυχικού, ο οποίος παρακολουθεί μάλλον παθητικά τα πράγματα, χωρίς να έχει για παράδειγμα ένα νομικό γραφείο που υποστηρίζει την υπόθεση «δημόσιο-αναδασωτέο».
Δεν βλέπουμε παρέμβαση, δεν βλέπουμε διεκδικήσεις, αλλά έχουμε δικαστικές αποφάσεις που κατατρώνε το δάσος, το υπονομεύουν, με την αναγνώριση ιδιοκτησιών, την ακύρωση μέρους της δασικής έκτασης με αποφάσεις της Δασικής Υπηρεσίας και καμία απόφαση για τη φύλαξή του. Σε αυτή τη φάση που βρισκόμαστε, οι αποφάσεις για το δάσος έρχονται η μια πίσω από την άλλη και δείχνουν ότι στο μέλλον η περιοχή μπορεί να λεηλατηθεί, και γι’ αυτό χρειάζεται μια παρέμβαση του δήμου, μια σύμπλευση με τα κινήματα της πόλης στη διεκδίκηση το δάσος να παραμείνει δάσος. Και βέβαια θεωρώ ότι πέρα από το τοπικό κίνημα πρέπει να υπάρξει ευρύτερη κινητοποίηση και ο δήμος να μπει μπροστάρης. Το κίνημα πρέπει να είναι συμπληρωματικό σ’ αυτήν την προσπάθεια, γιατί είναι γεγονός ότι πρέπει να υπάρξει μέτωπο της πόλης.
Ο δήμαρχος να μπει μπροστά να πείσει και τους αδιάφορους πολίτες ότι υπάρχει αυτή η προοπτική, ότι είναι το μέλλον μας, ότι είναι η ανάσα μας. Και να υπάρχει μια νομική υποστήριξη που θα βρίσκεται μπροστά από τις τοποθετήσεις των δικαστηρίων και θα αναδεικνύει τη διεκδίκηση για ένα κοινωνικό αγαθό. Και αυτό γίνεται με μια πίεση στην πολιτεία να κατοχυρώσει αυτή την κατάκτηση. Δεν μπορεί ο πολίτης να τρέχει στα δικαστήρια αν δεν υπάρχει η επίσημη θέση του δήμου.
Πηγή: efsyn.gr
0 Σχόλια