ΑΤΤΙΚΟ ΑΛΣΟΣ - Το Άλσος του ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ. . .



Χλωρίδα

Το Αττικό Άλσος περιλαμβάνει 230 στρέμματα πρασίνου με φυτά ελληνικής και μεσογειακής προέλευσης, κυρίως δασικά. Η φύτευσή του ξεκίνησε στο τέλος της δεκαετίας του 1960 (1968) οπότε και φυτεύτηκε μικρή έκταση στην περιοχή Β (κοντά στο σημερινό αναψυκτήριο και τον κινηματογράφο) και ολοκληρώθηκε το 1977 με την φύτευση όλων των περιοχών. Η οικολογική αξία του Άλσους είναι σημαντική για το οικιστικό συγκρότημα της πρωτεύουσας. Ανήκει στην κατηγορία των φυσικών τόπων του Νομού Αττικής ενώ η περιοχή θεωρείται ενδιαφέρουσα λόγω της παρουσίας αξιόλογων ενδημικών φυτών της Αττικής αλλά και γιατί αποτελεί, ή τουλάχιστον αποτελούσε μέχρι πρόσφατα, καταφύγιο άγριας ζωής στην πόλη.
Τμήματα του Αττικού Άλσους καλύπτονται από δενδρώδη δασική βλάστηση (πεύκα, κουκουναριές, χαρουπιές, κυπαρίσσια, κ.λ.π.), καλλωπιστικά δέντρα και θαμνώδη βλάστηση από ξυροφυτικούς κυρίως θάμνους (π.χ. πικροδάφνη, βιβούρνο, πασχαλιά). Σε αυτό θα συναντήσει κανείς σπάρτα, λυγαριές αλλά και ακακίες.


Άρδευση

Σε όλη την έκταση του άλσους υπάρχει δίκτυο άρδευσης το οποίο όμως χρήζει συμπλήρωσης τόσο σε παροχές όσο και σε σωλήνες. Το νερό που χρησιμοποιείται προέρχεται από γεώτρηση επαρκούς παροχής για την αρδευόμενη έκταση και για το δίκτυο πυρόσβεσης.

Πανίδα 


Τα Τουρκοβούνια στα κείμενα των αρχαίων συγγραφέων αναφέρονται με την ονομασία «Αγχεσμός». Ο Θουκυδίδης ονόμασε τον λόφο που «κόβει» στα δύο την Αττική, Βριλησσό. Και ο Γάλλος περιηγητής Γκιγιετέρ, που ανέβηκε στα Τουρκοβούνια τον 17ο αιώνα, έγραψε ότι «ο Αγχεσμός είναι όρος δασώδες και μέσα σε αυτό ζουν πολλά άγρια ζώα και πουλιά».
Πράγματι, το Αττικό Άλσος αποτελεί ένα νησί κορυφών και πράσινου για τα άγρια πουλιά. Η περιοχή έχει τους πιο εκτεταμένους γκρεμούς στο λεκανοπέδιο μεγάλα τμήματα των οποίων δεν είναι φυσικά, αλλά απομεινάρια παλιών λατομείων. Σε αυτό το σημείο της Αττικής έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 95 είδη πουλιών, εκ των οποίων τα 26 από αυτά αναπαράγονται στο συγκεκριμένο μέρος. Στο Αττικό Άλσος παρατηρούνται βραχοκιρκινέζοι, πετρίτες, τσιχλογέρακα, γερακίνες, τσίχλες, κεφαλάδες, φυλλοσκόποι, πετροκότσυφες, κουκουβάγιες, κ.λ.π. ενώ ο χαμηλός λόφος αποτελεί το μοναδικό καταφύγιο στο Λεκανοπέδιο για πολλά είδη πουλιών όπως ο Βραχοτσοπανάκος, ο Τσαλαπετεινός και ο Γαλαζοκότσυφας.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχαν διάφορα είδη άγριων ζώων στο άλσος όπως αλεπούδες και είδη αρπαχτικών πτηνών, αλλά και φίδια. Τα τελευταία όμως χρόνια με τις τακτικές επισκέψεις πολιτών η πανίδα περιορίστηκε στα είδη που συναντά κανείς και μέσα στις πόλεις.

Πηγή:
 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια